พวกภิกษุผู้เป็นข้าศึก พามนุษย์บัณเฑาะก์ผู้ตายแล้วยังไม่ถูกสัตว์กัด
มาในสำนักภิกษุ แล้วให้อมองค์กำเนิดด้วยปาก คือของบัณเฑาะก์มีเครื่องลาด
ของภิกษุไม่มีเครื่องลาด 1 ของบัณเฑาะก์ไม่มีเครื่องลาด ของภิกษุมีเครื่อง
ลาด 1 ของบัณเฑาะก์มีเครื่องลาด ของภิกษุก็มีเครื่องลาด 1 ของบัณเฑาะก์
ไม่มีเครื่องลาด ของภิกษุก็ไม่มีเครื่องลาด 1 ถ้าเธอไม่ยินดีการเข้าไป ไม่ยินดี
การเข้าไปถึงที่แล้ว ไม่ยินดีการหยุดอยู่ ไม่ยินดีการถอนออก ไม่ต้องอาบัติ.

15. มนุสสะปัณฑกะ มตะเยภุยยะอักขายิตะจตุกกะ [ทับ]

พวกภิกษุผู้เป็นข้าศึก พามนุษย์บัณเฑาะก์ผู้ตายแล้วยังไม่ถูกสัตว์กัด
โดยมากมาในสำนักภิกษุ แล้วให้ทับองค์กำเนิดด้วยวัจจมรรค คือ ของบัณเฑาะก์
ก็มีเครื่องลาด ของภิกษุไม่มีเครื่องลาด 1 ของบัณเฑาะก์ไม่มีเครื่องลาด ของ
ภิกษุมีเครื่องลาด 1 ของบัณเฑาะก์มีเครื่องลาด ของภิกษุก็มีเครื่องลาด 1
ของบัณเฑาะก์ไม่มีเครื่องลาด ของภิกษุก็ไม่มีเครื่องลาด 1 ถ้าเธอยินดีการ
เข้าไป ยินดีการเข้าไปถึงที่แล้ว ยินดีการหยุดอยู่ ยินดีการถอนออก ต้อง
อาบัติปาราชิก.
พวกภิกษุผู้เป็นข้าศึก พามนุษย์บัณเฑาะก์ผู้ตายแล้วยังไม่ถูกสัตว์กัด
โดยมากมาในสำนักภิกษุ แล้วให้ทับองค์กำเนิดด้วยวัจจมรรค คือของบัณเฑาะก์
มีเครื่องลาด ของภิกษุไม่มีเครื่องลาด 1 ของบัณเฑาะก์ไม่มีเครื่องลาด ของ
ภิกษุมีเครื่องลาด 1 ของบัณเฑาะก์มีเครื่องลาด ของภิกษุก็มีเครื่องลาด 1
ของบัณเฑาะก์ไม่มีเครื่องลาด ของภิกษุก็ไม่มีเครื่องลาด 1 ถ้าเธอไม่ยินดีการ
เข้าไป แต่ยินดีการเข้าไปถึงที่แล้ว ยินดีการหยุดอยู่ ยินดีการถอนออก
ต้องอาบัติปาราชิก.